Ang Unang Tula

Napakadami ng kahulugang naihahayag ng salitang pag-ibig sa bawat isa sa atin. Napakamakapangyarihan rin nitong salita kung saan naman malaking epekto ang maaaring maidulot nito sa iisang indibidwal. Ang pag-ibig ay may iba't ibang klase ayon kay C.S. lewis (1960, 1988). Mayroong pagmamahal na base sa pagiging pamilyar at paulit ulit na interaksyon sa isang tao, mayroon namang base sa pagkakapareho ng interes na may kaakibat na kooperasyon, respeto at pagkakaunawa sa isa’t isa, mayroon ring pag-ibig na may pinagsamang tamis at pait at yung huling klase na kung saan ay ang isang tao ay nagmamahal ng walang hinihintay na kahit anumang kapalit. Marami pang ibang klase ang pag-ibig bukod pa rito ngunit sa ngayon, ito na lang muna ang ating pagtutuunan ng pansin.

Isang katangian ng pag-ibig na aming nagustuhan ng aking kasintahan ay ang pagiging malaya nito. Ang pag-ibig ay walang pinipiling kasarian. Para sa kanya, ako raw ang nakapagbukas ng kanyang mga mata mula sa nakakapangbulag na pagkamuhi sa salitang ito. Hindi ko alam kung galit ba siya sa pag-ibig na pangmagkarelasyon kasi nakikita ko naman sa kanya na sobra ang pagmamahal niya sa sarili niya pagdating sa kanyang pamilya. Mayroon daw palang pag-ibig dahil sa akin. Nahanap niya ang pag-ibig sa isang taong kagaya ko. Sakripisyo, isa rin daw ito sa mga ginagawa ng pag-ibig sa isang tao. Panganib, lagi ring may kaakibat na panganib ito.. Napakatotoo rin daw nito dahil siya at ako ang bumubuo sa pag-ibig para sa kanya.

Sa kabila nito, ano nga ba ang kahulugan ng pag-ibig sa sakin? Simple lang naman. Siya ang aking pag-ibig. Oo, mahal ko rin naman ang aking pamilya pero alam nating lahat na magkakaroon rin sila ng iba pang pamilya bukod sa atin. Magkakahiwalay hiwalay rin ang bawat miyembro nito. “Iba!” Iyan ang salitang palaging nasa isipan ko sa tuwing kasama ko siya. Nag-iiba kasi lahat. Yung lungkot sa aking mukha ay napapawi at napapalitan ng malaking ngiti. Sobrang saya ng bawat araw na makakasama mo siya. Iba nga naman talaga ang naidudulot nito sa tao ano? Nagkakaroon ka ng inspirasyon para mangarap pa ng mas mataas sa buhay makasama lang siya. Magpupursige ka sa lahat ng ginagawa mo. Isang magandang ehemplong naibibigay nito ay sa aking pag-aaral, pano ba naman kasi, gugustuhin mong bigyan siya ng magandang kinabukasan. Hindi ko akalaing matuto rin akong magmahal ng ganito. Mahal ko talaga siya.

Ano nga ba ang unang tula? Sa aming paaralan ay may isang organisasyon na mahilig sa pagsusulat ng mga tula at kung anu-ano pa. Kabilang siya dito sa organisasyong ito. May maliit na programa silang inihahanda taun-taon. Pilit niya akong inaaya sa pangayaring magaganap na ito. Mapapersonal na pag-aanyaya o mapa-internet man ay talagang gusto niya akong makadalo. Sa wakas at napapayag niya na rin ako. Pagkadalo namin sa programa ay bigla siyang lumapit sa isa pang kamiyembro ng kanyang organisasyon at nagpalista. Mga ilang minuto pagkatapos nun ay tinawag siya di umano ng taong nagsasalita sa harapan. Nakita ko sakanya nakinakabahan siya at dahil dun, bigla na rin akong kinabahan. Nagsalita siya, “CC..” Iyan pala yung pamagat ng kanyang tula. Maluha-luha ako sa unang tulang ibinigkas niya sa harap ng madla. Ang tamis ng bawat salitang nasa loob ng kanyang ginawang tula. Walang katulad. Sa loob loob ko ay, hindi ko maipaliwanag ang kaganapan. Magulo ngunit naliwanagan ako. Nakakalungkot yung ibang parte ngunit pinasaya rin ako na may tao palang pinahahalagahan ako. Hindi ko mailalahad ang eksaktong tulang ginawa niya sa akin dahil sa kasamaang palad ay nalimutan ko kung saan ko nailagay ito. Sa sobrang ayaw ko na makita to ng iba, sa sobrang damot ko, ito tuloy ang nangyari. May tiwala naman akong mahahanap ko siya uli. Pero, kung sakali mang hindi ko na siya mahanap, ayos lang dahil nasa akin parin naman siya. Nandito lang naman siya sa tabi ko. Hindi ko naman kailangan ng mga salita niya. Siya lang, sapat na. Pagkatapos nung programa ay umuwi na kami agad ng nagtatawanan at sobrang saya.

Ang pagmamahalan namin ay hindi normal sa mga mata ng maraming tao. Ngunit sa kabila nito, hindi namin hinahayaang masira ng ibang tao ang pagmamahal na para sa amin ay walang ginagawang masama. Nagpapakatatag kami dahil ginusto namin ‘to. Dahil mahal namin ang isa’t isa. Mahirap man ang sitwasyon naming kinakaharap dahil hindi pa ito tinatanggap ng lahat ng tao pero malaki ang tiwala namin na kaya naming tibagin ang mga pader na humaharang sa aming harapan.

Napakarami ko pang nais sabihin ngunit ayaw ko sa puro salita lang. Mas gagawin kong mas marami ang gawa kaysa sa salita. Ang pag-ibig ay walang pinipiling tao. Wala itong pinipiling kasarian. Basta’t alam mo sa sarili mo na mahal mo siya, wag na wag mong papakawalan ang isang tao hangga’t pwede ipaglaban. Normal lang sa isang relasyon na nagkakatampuhan. Huwag niyo lang hahayaang isa ang kikilos para maayos ito, sa lahat ng bagay ay dapat kayong dalawa ang magdedesisyo, dapat palaging pinag-uusapan ng mahinahon ang lahat at dapat mahalin mo ang tao kung ano siya. Kung pipili man ako ng isa sa klase ng pagmamahal na binigyang kahulugan ni C.S Lewis, ang pipiliin ko ay yung pag-ibig na walang hinihintay na kapalit. Ganyan ang pag-ibig naibinibigay ko sakanya.

Reference:
                Lewis,C.S. (1960.1988) Study Guides to The Four Types of Love, Retrieved on 22 May 2015 from